Hikaye | Kategoriler | Hikayeler
Sevgili Dedem
Benim bir dedem var.
İsterseniz onu size anlatayım.
Dedem köyde oturuyor.
Tek katlı bir evi var.
Yaz tatilinde onu ziyaret ediyorum.
Elini öpüp hatırını soruyorum.
"Ben iyiyim" diyor dedem.
"Yalnız seni özlüyorum. O zaman resmine bakıp ağlıyorum" diyor.
Dedem ocağın başında, minderin üstünde oturmayı çok sever.
Hep bağdaş kurarak oturur.
Beni de kucağına alır.
Dedem gençlik anılarını anlatmaya bayılır.
Dedem gençken askere gitmiş.
Askerde çavuş olmuş.
Köye dönüşte bir ara çobanlık da yapmış.
Koyunları gütmüş. Bir de çoban köpeği varmış.
Dedem çocukken çok yaramazmış.
Bir gün annesi onu su doldurmaya göndermiş.
Ama dedem ormana dalıp yolunu kaybetmiş.
Anlatırken "Çok korkmuştum" der.
Sonra annesi onu bulunca kulağını çekmiş.
Dedem delikanlıyken ata binermiş.
Bir gün atı kırbaçlamış.
At şaha kalkıp dedemi sırtından atmış.
Dedem "Ayağımı kırmıştım" diyor.
55 sene önce Haziran ayında dedem ile ninem evlenmişler.
Ninemi gelinliği ile atın üstünde getirmişler.
Şimdiki evlerini yapmışlar.
Dedem "O zaman bu ev çok güzeldi" diyor.
İnekleri ve koyunları varmış.
Her gün onlardan süt sağarlarmış.
Ninem tarla sürermiş.
Dedem "Onun diktiği ekinler bol olurdu" diyor.
Dedemin ve ninemin altı çocukları olmuş.
Bunlardan biri de benim babam.
Dedem bazen "Haydi köyü gezelim" der.
Köyün çayırlarında dolaşırız.
Bu yaz dedem bana bir kuzu hediye edecek.
Sabırsızlıkla tatili bekliyorum.
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.