Hikaye | Kategoriler | Hikayeler

Sen Sanırım




Bir gün Abdurrahman Câmî dost meclisinde şu beyti okudu:

Bes ki der cân-i fegâr oçeşm-i bîdârem toyî

Her ki peydâ mîşeved ez dûr, pindârem toyî

[Yaralı gönlümdeki sensin hep; uyanık gözümdeki sen.

Uzaktan kim görünse, sanırım ben sen.]

Meclistekilerden biri sordu:

- Ya bir eşek görünürse peki?

- Yine sanırım sen!


Hikayeler