Hikaye | Kategoriler | Hikayeler
Sevginin Sonucu
Sevginin Güzelliği ve oluşturduğu manevi huzur...
Bir zamanlar iki kardeşe babalarından bir tarla miras olarak kalıyor.Bu iki kardeş tarladan elde edilen mahsulü eşit şekilde paylaşıyor ve buğdayları ambarlarına depoluyor.Günler böyle devam ederek geçer gider.Gün gelir küçük kardeş şöyle düşünür.
- Bu mahsulü abimle böyle paylaşmam doğru değil.Abim evli barklıdır.Çoluk çocuğu var.Sorumluluğu var.Ben ise bekarım.
Ve gece olunca bir buğday çuvalını sırtına alır abisinin ambarına gizlice bırakır döner.Sabah olur bu sefer diğer kardeş şöyle düşünür.
- Mahsulü böyle paylaşmamız doğru değildir.Benim bir yuvam var.Düzenli bir hayatım var.Kardeşim ise bekar.Eşya alacak evlenecek.Gece olur bu kardeş te sırtına bir çuval buğday alır gizlice kardeşinin ambarına bırakır.
Bir gün kardeşler ambara bakarlarki ambarda hiçbir eksilme yok.Çok şaşırırlar.Yine gece olur abi ve kardeş yine birbirlerinin ambarlarına götürülmek üzere sırtlarına birer çuval buğday alıp ilerlerken yolda çarpışırlar ve birbirlerine baktıktan sonra sıkı sıkı kucaklaşırlar.
İşte sevginin sonucu.Bizler birbirlerimize kin güderek bir yerlere varamayız.Bizler kardeşlerimizi kendi nefsimizden önce düşüneceğiz.Seveceğizki sevilelim.Peygamberimiz (S.A.V)buyuruyorki: "Sevdiğin kardeşine seni Allah rızası için seviyorum de."
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.