Hikaye | Kategoriler | Hikayeler

Ahmed Sıhabüddin el-Kaylubi





    Zamanın en iyi yetişmiş, geniş ufuklu, engin anlayışlı, vakar ve fazilet sahibi olan Şeyh Ahmed b. Selame, Mısır'ın Kalyub köyünde doğmuştur. Kendisi Şafii mezhebinden olup, hadis ve fıkıh ilimlerinde ihtisas sahibi idi ve devrinin ünlü alimlerinin başında bulunurdu.



    Fıkıh ve hadis ilmini, devrinin alimlerinden olan Şems er-Remli'den okudu. Üç sene müddetle hocasından ders alan Ahmed, evine çekilip ilimle iştigal etti. Nur ez-Zeyyadi, salim es-Sıbsiri, Ali el-Halebi, Sıbki ve bunlardan başka devrinin meşhur alimlerden de ders almıştır.



    Kendisinden, Mansur et-Tuhi, İbrahim el-Bermavi, Şaban el-Feyyumi ve bunlardan başka bir çok meşhur alimlerden ders almışlardır. Çok heybetli olduğu için, yanonda kimse konuşmazdı. Kendisi başını eğip daima yere bakardı. İleri gelen ve eşratfan olanlara hiç önem vermez; fakirleri çok severdi. Hiçbir kimseden asla sadaka kabul etmezdi. Bilakis kendisi çok defalar fakirlere sadaka verirken görülürdü.



    Hiçbir vazife almamış olduğu halde, fevkalade yaşayışı vardı. İbadete düşkün olmakla beraber, halkı irşad etmeyi de ihmal etmezdi. İslam ilimlerin yanı sıra, müsbet ilimlerin her dalında bilgi sahibi idi. Ders anlatması gayet başarılı olup, öğretmet istediği meseleleri örnekleriyle canlandırırdı. Kendisini dikkatle ve zevkle dinlerlerdi.



    Bütün insanlara faydalı bir çok eserleri vardır. Onlardan bazıları şunlardır: Hasiya ala Serhil Minhac, Hasiye ala Serhit Tahrir, Hasiye ala Serhi Ebi Suca, Hasiye ala Serhil Ezberiyye, Hasiye ala Şerhi el-Ecrumiyye, Hasiye ala şerhi Isaguci, Risale fi Mar'ifetli Kıble, Kitab fit Tıb, menasik'ül Hac. Hicri 1069 senesi Şevval ayının son günlerinde vefat etmiştir. Allah ona rahmet eylesin. Ondan razı olsun.






Hikayeler