Hikaye | Kategoriler | Hikayeler
Seni Uyurken Seyrettim
nefes alışını duymak için
sessizce odana girdim.
Gözlerin kapalı,huzur içindesin.
Sarı buklelerin melek yüzünü çerçeveliyor.
Bir kaç dakika önce çalışma odamda çalışırken birdenbire
içimin sıkıldığını farkettim.
Dikkatimi işime veremedim ve
bu yüzden sessizce seninle konuşmak üzere odana geldim.
Bu sabah, yavaş giyindiğin için sabırsızlanıp,sana söylendim.
Yemek fişini kaybettiğin için seni azarladım ve kahvaltı
ederken gömleğine süt döktüğün için sana sert sert baktım.
"Yine mi?"dedim, içimi çekerek ve başımı kızgınlıkla iki yana salladım.
Sense bana bakıp,tatlı tatlı gülümsedim ve bana
"Hoşçakal, anneciğim!" dedin.
Öğleden sonra, sen odanda oynayıp,yatağına dizdiğin oyuncaklarına bağıra çağıra
şarkı söylerken, ben telefon komuşmalarımıyapıyordum. Sana sessiz
olmanı işaret ettim, sonra yine bir saat kadar telefonda konuştum.
Daha sonra bir asker gibi sana emir verdim,
"Oyalanıp durma,
çabuk ödevini yap!"
Bana "Peki, anneciğim." dedin ve hemen
çalışmaya koyuldun.
Sonra da odandan hiçbir ses gelmedi.
Akşam ben masamın başında çalışırken, korkarak yanıma geldin
ve bana umutla, "Anneciğim, bu gece kitap okuyacak mıyız?"diye sordun.
Sana kesin bir dille, "Bu gece olmaz." dedim,
"Odan hâlâkarmakarışık!
Sana kaç kez anımsatacağım odanı toplamanı!" Başın önünde, odana gittin.
Çok geçmeden geri geldin ve kapının yanından bana bakınca,
Şimdi ne istiyorsun?" diye sordum aksi bir ses tonuyla.
Hiçbir şey söylemedin. Yanıma geldin, boynumasarıldın ve beni öpüp,
"İyi geceler,
anneciğim. Seni seviyorum!"
dedin. Sonra da aceleyle odana gittin.
Daha sonra, duyduğum vicdan azabı nedeniyle, boş boş masama bakarak
uzun bir süre oturdum.
Acaba neden böyle davrandım, diye düşündüm.
Beni kızdıracak hiçbir şey yapmamıştın.
Sadece büyümeye ve öğrenmeye
çalışan bir çocuk gibi davranmıştın.
Bugün yetişkinlerin sorumluluklarla dolu dünyasında kendimi kaybettim
ve sana harcayacak enerjim kalmadı.
Bugün sen benim öğretmenim oldun, beni öpmeyi, bana iyi geceler dilemeyi
unutmadın
ve üstelik ruh halimin iyi olmadığını fark edip, parmaklarının ucunda gezindin.
Şimdi seni uyurken seyrediyorum ve bugünü yeni baştan
yaşamak istiyorum.
Yarın, ben de sana, bugün senin bana gösterdiğin anlayışı göstereceğim,
böylelikle belki gerçek bir anne olabilirim
Uyandığında sana sıcacık gülümseyip, okuldan geldiğinde sana moral
vereceğim
ve yatmadan sana kitap okuyacağım.
Sen gülünce gülüp, sen ağlayınca ağlayacağım.
Kendime daha büyümediğini, bir çocuk olduğunu
ve senin annen olmaktan mutluluk duyduğumu anımsatacağım.
Bugün
senin anlayışlı davranışın bana çok dokundu
ve bu yüzden gecenin bu saatinde sana teşekkür etmeye geldim,
çocuğum, öğretmenim ve arkadaşım
olduğun ve bana gösterdiğin sevgi için.
Diana Loomans
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.