Sen Sanırım

    Bir gün Abdurrahman Câmî dost meclisinde şu beyti okudu:

    Bes ki der cân-i fegâr oçeşm-i bîdârem toyî

    Her ki peydâ mîşeved ez dûr, pindârem toyî

    [Yaralı gönlümdeki sensin hep; uyanık gözümdeki sen.

    Uzaktan kim görünse, sanırım ben sen.]

    Meclistekilerden biri sordu:

    - Ya bir eşek görünürse peki?

    - Yine sanırım sen!