Hikaye | Kategoriler | Hikayeler
Yaramaz Köpekler
Sabah erken iki köpek bahçede karşılaştılar. Biri ev köpeği, diğeri sokak köpeğiydi. İkisinin arasında hayli iri bir kemik duruyordu.
Sokak köpeği "Hırrr!" deyip çekildi. Sonra durup beklediler. İkisinin de kalbi küt küt atıyordu. Bir iki dakika öylece durup kaldılar.
Sokak köpeği kuyruğunu salladı. Keskin bir sesle havladı.
- Sakın kımıldama!
Ev köpeği çok kızmıştı:
- Bırak geçeyim. Yoksa senin için kötü olur!
Sokak köpeği güldü. Ev köpeği ise biraz daha yaklaştı. Sokak köpeği ağzını açtı. Ev köpeğinin kulağını ısırdı.
- Hav, hav! Ben sana kımıldama demedim mi? Bu kemiği sana mı bırakayım? O biraz zor işte.
Ev köpeği:
- Önce ben sana kemiği bırak da git dedim.
Sokak köpeği:
- Bak, sözümü dinlemezsen parçalarım seni!
Ev köpeği kızgın kızgın havladı:
- Çekil de hakkım olan kemiği alayım, korkak!
Sokak köpeği öfkelendi:
- Korkak mı dedin bana? Al o zaman! Hırr!
Yine hart diye ısırdı ev köpeğini. Ev köpeğinin bu kez de burnu kan içinde kaldı. Artık sokak köpeğinin karşısında duramadı.
Sokak köpeği biraz sakinleşti:
- Ben sabrederim. Sen bıkıp da kemiği bana bırakıncaya kadar buradan ayrılmam. Kasap dükkanının önünde bütün gün nasıl beklediğimi bir görseydin.
Ev köpeği:
- Ben de sabırlıyım. Hırr!
Köpekler sonunda döğüşmeye başladılar.
Bu sırada bir çocuk bahçe duvarının üstünden kocaman bir taşı üstlerine attı. O zaman ikisi de havlayarak kaçıştı. Kemiği unutup gittiler.
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.